Een van de meest innovatieve detail-producten van de laatste jaren, moet toch wel Carpro IronX zijn. Dit ontzettend stinkende product kwam op de markt om vliegroest van de lak te verwijderen. Het product toen, was nog niet helemaal zoals de IronX die je nu kent, de geur was niet uit te harden. Vergelijkbaar met de geur van ochtendscheten na een avondje indisch, vervolgd door wat bier-proeverij en afgesloten met een bezoekje aan de plaatselijke kebap zaak. Je kent dat wel…
Wat je ook kent, is het feit dat wanneer je een nieuw detail product aankrijgt, je de dop losschroeft en stevig aan het product ruikt. Zo geschiedde ook bij mij. De geur die toen in mijn neus kwam, was voldoende om het product onmiddellijk op mijn rek te zetten en dan enkele weken niet aan te raken. In die tijd zat er ook een -slecht gekopieerde- handleiding bij, want ja, hoe ga je om met een innovatief product dat harder stinkt dan een natte hond en dat in het begin doorschijnend is, maar van zodra je het op de lak sprayt, het product paars kleurt?
Da het innovatief was, is duidelijk, vermits vele andere merken ook kwamen met een eigen fall-out remover. Hierdoor kwam er een heel nieuwe groep van producten die het detailen gemakkelijker maken. En zeker het reinigen van extreem vervuilde velgen of wagens die enorm veel last hebben van vliegroest. Maar, met de enorme groei van de-ironizer op de markt, kwamen ook de internethelden (met al dan niet de juiste kennis van zake) die begonnen te typen of een De-ironizer een velgenreiniger is, of dat een velgenreiniger een de-ironizer is. Of dat je deze producten wel-dan-niet op de lak gebruikt mogen worden. Je kan het zo gek niet bedenken of er is wel ergens een of andere ‘keyboard-warrior’ zijn mening aan het verkondigen als een vegan-jehova-getuige te pas en te onpas zijn geloof komt verkondigen.
Definitie
Maar wat is het nu eigenlijk en is het een velgenreiniger of niet? Laat ik me hier even wagen aan het plaatsen van een kleine definitie.
“De-ironizers / Fallout removers zijn initieel ontwikkeld om ijzerdeeltjes of vliegroest van je lak te verwijderen. Ze kunnen ook op velgen gebruikt worden om ze te reinigen, maar dat maakt het nog geen velgenreiniger. Een velgenreiniger kan een de-ironizer/fallout remover bevatten, maar niet alle velgenreinigers zijn deironizers. “
Eigenschappen
Deironizers zijn vooral bekend om twee zaken. Enerzijds de geur en anderzijds het ‘bleeding effect’, het feit dat ze donkerrood kleuren wanneer ze gebruikt worden.
Qua geur zijn we het allemaal wel eens, een de-ironizer bevat een actief ingredient dat ergens de stank heeft van rotte eieren, gemengd met de geur van een scheet, waarvan zelfs de hond de kamer verlaat. Hierdoor is het product misschien niet altijd even aangenaam om te gebruiken en krijg je nogal wa rare blikken wanneer je het gebruikt in de buurt van mensen die dit niet kennen. Je hebt ondertussen wel fabrikanten die een de-ironizer ontwikkeld hebben die wat minder fel stinkt. Dat doen ze door het product vol te gooien met sterke parfums, of door minder van het actieve -stinkende- ingredient te gebruiken.
IronX LS bijvoorbeeld, bevat een limoen-geur (LS, van Lemon Scent) en bevat wat minder van het actieve ingredient, dan bijvoorbeeld de geconcentreerde IronX Paste.
De tweede bekende eigenschap van zo’n IronX-product is het feit dat ze donker-rood kleuren wanneer ze gebruikt worden. Dit wordt veelal “bleeding effect” genoemd. Uiteraard, omdat het lijkt alsof de lak of velg aan het bloeden is. Dat er hier geen enkel druppeltje bloed gebruikt wordt is duidelijk denk ik. Dit effect is slechts om het visueel te maken, en vooral zichtbaar op licht gekleurde lakken. Maar, het is niet omdat je geen rood effect ziet, dat het product niet aan het werken is.
Decontaminatie proces
De-ironizers hebben het detail-proces veel makkelijker gemaakt. En zeker meer specifiek, het decontamineren van de lak gaat veel sneller. Waar je vroeger lang moest gaan clayen en polijsten om de vliegroest van de lak te halen, kan het nu makkelijk en veilig door er simpelweg een product op te sprayen, dat product zijn werk laten doen, goed naspoelen en +95% van de ijzerdeeltjes zijn weg. Natuurlijk moet je na gebruik van de IronX nog altijd gaan clayen, vermits de contaminatie op de lak niet alleen bestaat uit ijzerdeeltjes, maar ook andere vervuiling zoals teer, resten van insecten, kerosine-aanslag, etc.
Het verwijderen van de ijzerdeeltjes met een de-ironizer is ook veel veiliger dan het te gaan verwijderen met een claybar. De ijzerdeeltjes zijn misschien wel heel klein, toch zijn ze vlijmscherp. Vergelijk het met scheermesjes die in je lak zitten. Wanneer je de ijzerdeeltjes gaat weghalen door middel van wrijving, ga je de scherpe hoeken en kantjes van het deeltje over de lak wrijven, waardoor het miniem gaat krassen. Hierdoor krijg je sneller marring of veegkrasjes, waardoor je nadien de lak nog moet gaan polijsten om die weer perfect strak te krijgen.
De ijzerdeeltjes op of in je lak hebben ook een nadelig effect. IJzer is bekend om het feit da het gaat oxideren of roesten. Tijdens de oxidatie zet het ijzerdeeltje uit, waardoor het de vernislaag wat gaat open duwen. Het is daarom wel belangrijk dat je voldoende regelmatig je wagen ontdoet van de ijzerdeeltjes. Zeker wanneer je wagen geregeld naast een spoorweg of ijzerverwerkende industrie staat. De ijzerdeeltjes kunnen ook ontstaan door te remmen. Je remschijven zijn immers ook van ijzer, waardoor de stukjes op je lak komen. Dat is de reden waarom je gemiddeld gezien, net achter je wielen veel meer last hebt van vliegroest, dan op andere plaatsen.
Chemisch proces
Nu je weet wat en waarom, is het tijd om iets dieper in te gaan in het chemisch proces. Belangrijk om te weten is dat het eindproduct in de meeste gevallen wel pH neutraal is, maar het actieve deel best zuur is. Hou je dus zeker aan de juiste veiligheidsvoorschriften. Dat is ook de reden waarom ikzelf het afraad om IronX bij iedere wasbeurt te gebruiken. Niet alleen omdat het dikwijls niet nodig is en je met veel veiligere producten een evengoed of beter resultaat kunt bereiken. Maar vooral omdat het toch niet allemaal zo gezond is, ondanks dat het pH neutraal is.
Het actieve element in het verhaal is Thioglycolzuur (met als chemische formule: C2H4O2S ). Een zuur dat (welliswaar in een andere, gebonden vorm) vooral gebruikt wordt door kappers om haar te ontkleuren. Thioglycolzuur is in staat om haren, nagels en huid af te breken en wordt onder meer gebruikt in ontharingscremes. Je leest het goed, het actieve bestanddeel in de-ironizers is in staat om huid, haar en nagels af te breken.
Het proces, simpel verteld, is dat het natrium-thioglycolaat een binding gaat aangaan met de ijzerdeeltjes, waardoor dit in een ander soort binding gaat veranderen, welke zich makkelijk laat afspoelen.
Iets meer dieper ingaand, zal het ijzerdeeltje Fe2 geoxideerd worden door het thioclycolzuur, waardoor het veranderd naar Fe3 en gebonden wordt met het zuur, waardoor het makkelijk kan afgespoeld worden. Fe2 heeft nu 2 elektronen te weinig, waardoor het positief geladen is. Een exotherme reactie (waarbij warmte vrijkomt) zorgt er nu voor dat het thioglycolzuur enkele van zijn zuurstofatomen zal verliezen, welke dan gaan vervangen worden door de ijzeratomen. Hierdoor gaan de ijzerdeeltjes deel uitmaken van het zuur, wat veel makkelijker is om te verwijderen door te spoelen. In de de-ironizer zit meestal ook nog ammonia, die de hele oplossing pH neutraal zal maken. Echter blijft de actieve reactie wel een zure reactie.
Deze reactie geeft ook de typische donkerrode kleur. Het thioglycolzuur heeft die typische, onaangename geur. Het zal je dus niet verwonderen dat hoe minder actief product er in de oplossing zit, hoe minder het zal stinken, maar ook hoe minder effect het gaat hebben.
Verschillen in de-ironizers
Er zijn heel wat verschillen in de de-ironinzers, bijvoorbeeld de reactiesnelheid. Hoe sneller het product reageert, hoe meer actief product er in de oplossing zit. Dit zorgt er niet alleen voor dat het allemaal sneller gaat, maar ook dat het product effectiever is.
Dan is er nog de viscositeit of dikte van het product. Hoe dikker het product is, hoe meer kans het heeft om te gaan binden met de ijzerdeeltjes. Maar hoe moeilijker het is om te gaan sprayen en het hele oppervlak te gaan bedekken.
En dan is er het veiligheids aspect. Ik ga het nogmaals herhalen, het thioglycolzuur is ontdekt omdat het haar, nagels en andere organische delen kan afbreken. Daarom is het ontzettend belangrijk om de juiste voorzorgsmaatregelen te nemen. Gebruik altijd handschoenen en lange mouwen en spoel na gebruik niet alleen je lak goed af, maar ook je huid als die in contact gekomen is met de de-ironizer.
Belangrijke puntjes
- De-ironizers zijn niet op alle oppervlakken veilig te gebruiken. Neem nu bijvoorbeeld je remschrijven, bouten of sensoren die achter je wielen zitten en ijzer bevatten. Zij zullen aangetast worden door het chemische proces, waardoor er eventueel kleine of grote problemen kunnen ontstaan.
- Een de-ironizer zoals IronX is géén velgenreiniger. Je kan het wel gebruiken als velgenreiniger, maar velgen bevatten ook nog andere soorten vervuiling waarvoor IronX niet geschikt is.
- Je kan van een de-ironizer wel een velgenreiniger maken door de oplosbaarheid te veranderen en er andere reinigende bestanddelen aan toe te voegen.
- De-ironizers zijn niet ontwikkeld om te gebruiken op wekelijkse basis en zeker niet op oude lakken, velgen of plaatsen waar roest aanwezig is.
Last but not least
De-ironizers als IronX zijn topproducten. Ze maken het detailproces veel gemakkelijker en sneller. Maar je moet het wel met de nodige zorgen gebruiken, zodat je geen schade toebrengt aan je wagen, of erger nog: aan jezelf.
Vind IronX hier: https://shop.detailed.be/product/ironxls/